Τρίτη 15 Αυγούστου 2017

Ὁ Ὅσιος Πορφύριος ἤθελε ἀνθρώπους ἐργατικοὺς καὶ δημιουργικούς

Κάτι, στὸ ὁποῖο πολὺ ἐπέμενε ὁ Γέρων Πορφύριος, ἰδίως ὅσο ἀφοροῦσε τοὺς νέους, ἦταν ἡ ἐργασία. Δὲν δεχόταν νὰ εἶναι κανένας ἀργόσχολος ἢ ἀδιάφορος ἢ ἀπρόσεκτος. Ἀπέδιδε πάρα πολὺ μεγάλη σημασία σ’ αὐτὸ τὸ θέμα. Ἤθελε ἀνθρώπους ἐργατικοὺς καὶ δημιουργικούς.
Ὁ Γέρων Πορφύριος ἤθελε νὰ κινοῦνται οἱ ἄνθρωποι, νὰ χρησιμοποιοῦν συνεχῶς ὅλα τὰ μέλη τοῦ σώματός τους, νὰ μὴν εἶναι νωθροί. Δὲν δεχόταν μὲ κανέναν τρόπο τὴν ὀκνηρία καὶ τὴ νωθρότητα.
Νὰ ἀσχολεῖσαι καὶ μὲ χειρονακτικὴ ἐργασία
Μιὰ φορὰ ἦρθε ὁ Γέρων Πορφύριος στὸ σπίτι μου κι εἶδε ἕνα ποτιστικὸ σύστημα, ποὺ εἶχα βάλει στὸ περιβολάκι μου. Μοῦ ζήτησε τότε νὰ τοὺς βοηθήσω νὰ ἐγκαταστήσουν ἕνα παρόμοιο σύστημα στὴν περιοχὴ γύρω ἀπὸ τὸ Ἡσυχαστήριο.
Βρῆκα, πράγματι, τὸν ἄνθρωπο ποὺ θὰ ἔκαμε τὴν ἐγκατάσταση καὶ τοῦ εἶπα νὰ κάνει αὐτὴ τὴν ἐργασία, χωρὶς νὰ πάρει χρήματα ἀπὸ τὸν Γέροντα. Ὅταν τὸ εἶπα στὸν Γέροντα, ἐκεῖνος μοῦ ἀπάντησε:
– Ὄχι, κύριε Δημητρίου. Ἐσένα θέλω νὰ ἔρθεις νὰ ἐργαστεῖς. Διότι, γιὰ νὰ ξεκουράζεσαι ἀπὸ τὴν ἐργασία ποὺ κάμνεις πρέπει ν’ ἀσχολεῖσαι στὸν ἐλεύθερο χρόνο σου μὲ χειρωνακτικὴ ἐργασία.
Ὁ Γέρων Πορφύριος εἶχε μεγάλη ἀγάπη γιὰ τὴ φύση, τὸ περιβάλλον, τὸ ὁποῖο σεβόταν ἰδιαίτερα.
Ὄχι ράθυμοι καὶ ἐρασιτέχνες χριστιανοὶ
Ὁ Γέροντας μοῦ μιλοῦσε, ὄχι γιὰ κάποια ἀποσπασματικὴ καλή μας προσπάθεια, ἀλλὰ γιὰ ἕνα ἀποφασιστικό, ὁριστικὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν παλιὰ ζωὴ τῆς ἁμαρτίας στὴν καινούρια ζωὴ τῆς ἁγιότητας, κατὰ τὴν ὁποία ἐμεῖς ζοῦμε ἐν Χριστῷ καὶ ὁ Χριστὸς ἐν ἡμῖν καὶ γι᾿ αὐτὸ τὸ πέρασμα χρειαζόταν νὰ δώσουμε ὅλες μας τὶς δυνάμεις.
Μιὰ φορά, μὲ ρώτησε:
– Δὲ μοῦ λές, γιὰ νὰ σπουδάσει κανεὶς δικηγόρος, πόσα χρόνια χρειάζονται;
Τοῦ ἀπάντησα.
Μὲ ξαναρώτησε:
– Γιὰ νὰ σπουδάσει μηχανικός, χημικός, γιατρός, πόσα χρόνια χρειάζονται;
Τοῦ ἀπάντησα ἀναλόγως, ἀπορώντας γιὰ τὴ φύση τῶν ἐρωτήσεών του. Κι ὁ Γέροντας κατέληξε:
– Ἐμεῖς, γιὰ νὰ σπουδάσουμε, γιὰ νὰ μάθουμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τὸ ἐφαρμόσουμε;
Κατάλαβα τί ἐννοοῦσε καὶ ντράπηκα νὰ τοῦ ἀπαντήσω. Τί.νὰ τοῦ πῶ; Ὅτι οἱ πιὸ πολλοὶ ἀπὸ μᾶς τοὺς πιστοὺς εἴμαστε ράθυμοι, χλιαροί, «ἐρασιτέχνες χριστιανοί»; Τὸ ἤξερε. Καὶ μοῦ τὸ εἶπε:
– Δὲ γίνεται κανεὶς χριστιανὸς μὲ τὴν τεμπελιά· χρειάζεται δουλειά, πολλὴ δουλειά.
Ὁ ἴδιος ἦταν ὑπόδειγμα, χωρὶς νὰ αὐτοπροβάλλεται. Εἶχε ἀφιερώσει μὲ ζῆλο, ὅλα τα χρόνια τῆς μακρᾶς ζωῆς του, στὸ νὰ σπουδάζει καὶ νὰ ζεῖ τὸ Χριστό.
Ἦταν ἐργατικός, σωματικὰ καὶ πνευματικά, καὶ ἤθελε νὰ μεταδώσει τὴν φιλεργία καὶ στοὺς ἄλλους. Πίστευε ὅτι ἡ ἀργία ὁδηγεῖ στὴν ἀκηδία κι αὐτή σε πολλὲς ἀρρώστιες, ψυχικὲς καὶ σωματικές. Συνιστοῦσε τὴν ἐργασιοθεραπεία. Ἰδιαίτερα σὲ ὅσους εἶχαν ἀποδιοργανωθεῖ καὶ ἀπελπισθεῖ. Γιὰ τὸ Γέροντα, ποτὲ δὲν ἦταν ἀργὰ γιὰ ἕνα νέο ξεκίνημα. Θεωρούσε μαλιστα τὴ διάψευση τῶν κοσμικῶν ἐλπίδων καὶ τὴ συντριβὴ τοῦ ἐγωισμοῦ σὰν τὴν καλύτερη προϋπόθεση γι’ αὐτὸ τὸ ξεκίνημα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Είναι λοιπόν η προσευχή κάτι αναγκαίο και πρωταρχικό στη ζωή μας

Μελέτημα 8ο «Η σωτηρία του ανθρώπου εξαρτάται από την προσευχή, γιατί τον ενώνει με τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος είναι ενωμένος με τον Θεό, εί...